نمایش «روز از نو» روایتی ساده از دل زندگی روزمره است؛ اما همین سادگی، پوششی هوشمندانه برای لایه‌های عمیق روان‌شناختی و اجتماعی آن به شمار می‌آید.
داستان حول محور زنی می‌چرخد که برای گذران زندگی در کارخانه‌ای کار می‌کند؛ زنی که زندگی‌اش در چرخه‌ای از تکرار، خستگی و فشار اقتصادی گرفتار شده است. اما آن‌چه این نمایش را از یک روایت صرفاً اجتماعی فراتر می‌برد، تمرکز آن بر تجربه درونی و ذهنیت این زن است؛ جایی که فقدان یک «کلید» به استعاره‌ای برای گم‌کردن خود، امید و معنا در زندگی بدل می‌شود. در سطح روان‌شناسانه، شخصیت اصلی تجسم «انسان معاصرِ فرسوده» است؛ انسانی که قربانی نظام کار، فشار اقتصادی و ساختارهای محدودکننده اجتماعی شده است. خواب‌ماندن او در آغاز داستان نه فقط یک اتفاق ساده، بلکه نشانه‌ای از فرار ناخودآگاه از جهانی است که برایش تبدیل به زندان شده است.
او نمی‌خواهد چشم باز کند، زیرا آگاه است که در سوی دیگر بیداری، هیچ تازگی در انتظارش نیست؛ فقط تکرار، کار و فرسایش بیشتر. گم‌شدن کلید، یکی از مهم‌ترین نمادهای نمایش است. در روانکاوی، کلید همواره نشانه‌ای از «قدرت ورود» یا «توانایی گشودن» است؛ گشودن در به جهان تازه، به احساسات سرکوب‌شده و به مسیرهای نرفته. در «روز از نو»، گم‌کردن کلید را می‌توان نماد گم‌شدن هویت زن در میان نقش‌های تحمیلی دانست؛ همسر، کارگر، زنِ خانه‌دار، شهروندِ خاموش. این زن، سال‌هاست که درهای درونی خود را بسته و اکنون دیگر حتی کلید آن را نیز نمی‌یابد.
لحظه‌ای که او برای یافتن کلید با همسایه روبه‌رو صحبت می‌کند، آغاز فرآیند خودشناسی است. همسایه، در لایه‌ای عمیق‌تر، نماد «آینه روان» است؛ بخشی از خود که سال‌ها نادیده گرفته شده، اما هنوز توان شنیدن، همدلی و رؤیاپردازی دارد. مکالمه آن‌ها فراتر از گفت‌وگویی معمولی بین دو زن است؛ این یک گفت‌وگوی درونی است، تقابلِ «منِ فرسوده فعلی» با «منِ سرکوب‌شده اما زنده. این گفت‌وگو فرصتی برای بروز ناخودآگاه است. زن از دغدغه‌ها و آرزوهایش سخن می‌گوید؛ اما آن‌چه اهمیت دارد، نه خود کلمات، بلکه سکوت‌های میان آن‌هاست: وقفه‌هایی که سنگینی سال‌ها ناگفته را حمل می‌کنند. آن‌جا که حرفی در گلو می‌ماند، مخاطب با رنجی عمیق‌تر از هر دیالوگ مواجه می‌شود. از منظر هنری، متن داریو فو با ریتمی ظریف میان طنز تلخ و اندوه پنهان حرکت می‌کند. فو همواره استاد نمایش تناقضات انسانی در پوشش موقعیت‌های ساده بوده است و کارگردانی سعید امیر سلیمانی به‌خوبی این ویژگی را برجسته کرده. میزانسن‌های محدود، فضای بسته و گاه خفقان‌آور صحنه، انعکاسی از جهان درونی زن است؛ جهانی که دیوارهایش از ترس، ناامیدی و عادت ساخته شده‌اند.
نورپردازی اگر با سایه‌های ملایم و متمرکز همراه باشد، می‌تواند بازتابی از ذهن تکه‌تکه شخصیت باشد؛ نقاطی روشن که نماد رؤیا و امکان‌اند و بخش‌هایی در تاریکی که بیانگر ترس‌ها و سرکوب‌ها هستند. فضای بصری نمایش، حتی در سکوت، با تماشاگر سخن می‌گوید و او را به درون اتاق ذهن زن می‌کشاند. از منظر جامعه‌شناسانه-روان‌شناسانه، «روز از نو» نه فقط داستان یک زن، بلکه داستان هزاران زن در جامعه امروز است؛ زنانی که زندگی‌شان در روزمرگی، کار، فداکاری و نادیده‌گرفته‌شدن حل شده است.
زن نمایش، صدای خاموش نسلی است که یاد گرفته زنده بماند، اما نه زندگی کند. عنوان نمایش «روز از نو» خود به‌تنهایی سرشار از ایهام است: آیا این یک آغاز تازه است؟ یا محکومیتی به تکرار بی‌پایان؟ در پایان، نمایش این‌گونه در ذهن مخاطب باقی می‌ماند که شاید کلید هیچ‌گاه پیدا نشود؛ اما همین جست‌وجو، همین مکث کوتاه برای حرف زدن و شنیده شدن، خود آغاز یک آگاهی است. آگاهی از رنج، از خویشتن، از زندگی‌ای که می‌توانست شکل دیگری داشته باشد.
«روز از نو» نمایشی است درباره مرز باریک میان تحمل و آگاهی؛ میان تسلیم و بیداری. و در همین مرز است که هنر معنا می‌یابد: کشف انسان در شکننده‌ترین، واقعی‌ترین و صادقانه‌ترین وضعیت خود.
 نمایش «روز از نو» اثری از «داریو فو» در مقام نویسنده و به کارگردانی سعید امیر سلیمانی است که از ۱۰ تا ۱۸ آذرماه در تالار هنر اصفهان روی صحنه می‌رود.

پانته‌آ پناهی‌ها و پردیس پورعابدینی «دانه‌های انگور» هم‌بازی شدند
پانته‌آ پناهی‌ها و پردیس پورعابدینی در فیلم«دانه‌های انگور» به ایفای نقش می‌پردازند.
به گزارش ایسنا، پانته‌آ پناهی‌ها و پردیس پورعابدینی در فیلم اجتماعی «دانه‌های انگور» به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان و تهیه‌کنندگی سید ابراهیم عامریان به ایفای نقش می‌پردازند.
پیش از این بازی رضا عطاران، نوید محمدزاده، مهرداد صدیقیان و گلاره عباسی در این فیلم سینمایی قطعی شده بود و پیش بینی می‌شود یکی از پر چهره‌ترین تولیدات اجتماعی امسال است.نویسندگان این فیلم سینمایی ابراهیم ابراهیمیان و محمد علی حسینی هستند.

سریال جدید حسین سهیلی‌زاده به آنتن نزدیک شد
سریال «روزی روزگاری آبادی» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و با بازی فاطمه گودرزی، محمد فیلی و جمعی از بازیگران شناخته‌شده تلویزیونی، به‌زودی از شبکه یک سیما پخش می‌شود.به گزارش ایسنا، این مجموعه با فضایی طنز و اجتماعی، داستان بازگشت به ریشه‌ها و ایستادگی در برابر چالش‌های خانوادگی و اقتصادی را روایت می‌کند.
سیمافیلم با انتشار ویدئویی اعلام کرده است، سریال «روزی روزگاری آبادی» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و تهیه‌کنندگی علیرضا مهام، به‌زودی از شبکه یک سیما روی آنتن خواهد رفت.این مجموعه که در لوکیشن‌های تهران و استان کرمان تصویربرداری شده، داستانی معاصر با رنگ‌ و بوی اجتماعی و طنز دارد.

هجدهمین جلسه شورای صنفی نمایش در خانه سینما تشکیل و بر اساس مصوبات این جلسه بلیت سینما به مناسبت روز مادر نیم بها شد.به گزارش ایرنا از روابط عمومی خانه سینما، هجدهمین جلسه شورای صنفی نمایش در خانه سینما با حضور آقایان مهدی کرم‌پور؛دبیر شورای صنفی نمایش، مجتبی بهزادیان؛ مدیر کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم ، مرتضی شایسته ؛ نماینده انجمن پخش‌کنندگان، هادی اسماعیلی ؛ نمایندگان انجمن سینماداران، اصغر نعیمی ؛ نماینده کانون کارگردانان و مجتبی شریعت ؛ نماینده سامانه سمفا برگزار شد.در این جلسه مصوب شد؛ به دلیل تعطیلی‌های اعلام شده توسط استانداری استان تهران (آلودگی هوا ) این هفته چهارشنبه ۱۹ آذرماه فیلم جدید اکران نخواهد شد.مقرر شد؛ فیلم «احمد» ساخته امیرعباس ربیعی به سرگروهی پردیس سینمایی فرهنگ با پخش بهمن سبز از چهارشنبه ۲۶ آذرماه اکران شود.
 

این بار داریوش فرضیایی بعد از چهار سال به تلویزیون برگشت، او تجربه برنامه هایی چون محله گل و بلبل یا کلبه عمو پورنگ را داشت و این بار با «اکسیر» در قاب تلویزیون حاضر می شود. 
همشهری آنلاین: داریوش فرضیایی، یکی از چهره‌های شناخته شده تلویزیون، پس از مدت‌ها دوری از دنیای سریال‌ها، با پروژه‌ای جدید به نام «اکسیر» به دنیای تصویر بازگشته است. سریال اکسیر یک مجموعه تلویزیونی کودک و نوجوان به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور (با نویسندگی محمد درویشعلی‌پور، برادرش) است که از آبان امسال وارد مرحله تولید شده و برای پخش در نوروز ۱۴۰۵ از شبکه سه سیما برنامه‌ریزی شده است. داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) در نقش اصلی، به همراه مه‌لقا باقری و گروهی از چهره‌های جوان و شناخته‌شده حوزه کودک در این سریال بازی می کنند و تمرکز آنها روی نوجوانان است.

سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید:
نقش رستم نیازمند مرمت اضطراری و اصلاح زیرساخت‌هاست
سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید با تشریح وضعیت مجموعه تاریخی نقش رستم، مهم‌ترین چالش‌های این محوطه از جمله کمبود اعتبار برای مرمت اضطراری، ضرورت جابه‌جایی مسیر دسترسی، برنامه‌ریزی برای بازدیدهای شبانه و تهدید فرونشست را تشریح کرد.محمدرضا جعفرجواد جعفری در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه مجموعه میراث جهانی تخت‌جمشید بخش‌های بسیار گسترده‌ای دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، محوطه تاریخی نقش رستم است، افزود: این محوطه یک مجموعه کامل و یک زون باستان‌شناسی و تاریخی تمام‌عیار محسوب می‌شود که از دوره ایلام تا دوره اسلامی در آن آثار و بقایای ارزشمندی باقی مانده است. 

دبیر جشنواره «سینماحقیقت»:
هدف «سینماحقیقت» نفوذ سینمای مستند ایران در جهان است
دبیر جشنواره ۱۹ «سینماحقیقت» با بیان اینکه هدف جشنواره افزایش نفوذ سینمای مستند ایران در جهان است،‌ گفت: امسال جشنواره متنوع‌ترین و بیشترین نمایش را خواهد داشت.به گزارش خبرگزاری ایمنا، محمدمهدی حمیدی‌مقدم در نشست خبری نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» که با حضور محمدمهدی حمیدی‌مقدم، رئیس مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی و دبیر جشنواره برگزار شد، از رشد ۳۵ درصد تولیدات مستند خبر داد و اظهار کرد: در بخش فیلم‌های کوتاه بیشترین رشد وجود داشته است که نوید زندگی و پویایی در فیلم مستند است.

عروسک ها،‌ داستان کودکان جنگ ۱۲ روزه را روایت می‌کنند
در سی‌امین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، نمایش «آخرین لالایی» با مجموعه‌ای بیش‌از ۱۰۰ عروسک‌ دست‌ساز، مخاطبان را به دنیای قصه‌های ناتمام جنگ می‌برد.
به گزارش مهر، اجرای هنری پرفورمنس «آخرین لالایی» به نویسندگی و کارگردانی حامد ترابی در سی‌امین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان روی صحنه می‌رود.این اجرا، روایتی محیطی است که با محوریت یادبود کودکان شهید جنگ ۱۲ روزه شکل گرفته است.